چشم اندازی از امید به آینده ایران

مردم ایران طی هزاران سال پشتکار، خلاقیت و روحیه قابل توجهی از خود نشان داده اند. این امید را به وجود می آورد که با وجود مبارزات فعلی و سیاست های قطبی، روزهای روشن تری برای ملت در پیش است.

این امید وجود دارد که سنت‌های ریشه‌دار هنر، فرهنگ و اندیشه روشنفکری ایرانی، در فضایی بازتر و تساهل‌آمیزتر، تولدی دوباره پرنشاط را تجربه کنند. جمعیت تحصیل کرده ایران از طریق افزایش کارآفرینی، مشارکت بین المللی و دسترسی به اطلاعات می تواند رشد کند.

با رهبری عملگرا و اصلاحات رو به رشد، اقتصاد ایران می تواند با استفاده کامل از مهارت ها و انرژی زنان و جوانان شکوفا شود. روابط مسالمت آمیز با همسایگان منطقه ای و غربی مورد نظر بسیاری از ایرانیان است تا نارضایتی های گذشته را التیام بخشد و درک متقابل را ممکن سازد.

حذف تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی می‌تواند به جامعه مدنی و بخش خصوصی ایران اجازه دهد تا دوباره شکوفا شوند. ادغام مجدد جهانی می تواند از طریق دیپلماسی، تبادلات فرهنگی و استفاده از موقعیت استراتژیک ایران اتفاق بیفتد.

مهمتر از همه، امید در قدرت یک شهروند متعهد برای شکل دادن به یک حکومت عادلانه است که از حقوق بشر، کثرت گرایی سیاسی و آزادی های شخصی حمایت می کند. ظهور یک ایران دموکراتیک وفادار به ریشه های تاریخی خود و در عین حال پذیرای مدرنیته امید شهروندانی است که در سراسر جهان آرزوی سلامتی برای مردم ایران دارند.

در حالی که موانع فراوان است، پایداری و ایمان به یک ملت سرافراز نشان از آینده ای دارد که در آن سرمایه عظیم انسانی و ثروت فرهنگی ایران می تواند به طور کامل شکوفا شود. روح نسل جدید که با خرد گذشته متحد شده است، امید را روشن می کند.