هوش مصنوعی وهنر

 ما برای مبلمان دست ساز بیشتر از مبلمان ماشینی ارزش قائل هستیم. ما مرواریدهای طبیعی را به مرواریدهای پرورشی که باعث نقص می شوند ترجیح می دهیم. به همین ترتیب، ما باید بدانیم که آیا یک اثر هنری دست ساز است یا مصنوعی و اعتراف نکنیم که آنقدر جعلی است که چاپ مجدد یک نقاشی به خوبی اصل آن باشد. —دانیل برند، کایلوا، هاوایی این هنر نیست هوش مصنوعی نمی تواند هنر واقعی خلق کند. شما نمی توانید با استعداد، بینش، سبک منحصر به فرد، هوش مصنوعی چیزی منحصر به فرد خلق کنید. هوش مصنوعی هیچ یا تفکر اصلی ندارد. هنر به کمک هوش مصنوعی فقط به خوبی دانشمندان رایانه ای است که آن را می سازند، که ممکن است هرگز در زندگی خود چیزی هنری خلق نکرده باشند. می ترسم قسمت دیگری از مغز باشد. نمی توان آن را آموزش داد یا خرید یا قرض گرفت یا جعل کرد. من این را به عنوان کسی که در مدرسه هنر تحصیل کرده‌ام می‌گویم، اما برای توضیح یا بازآفرینی فرآیند خلاقیت به روشی معنادار که می‌تواند حتی توسط انسان دیگری قابل تکرار باشد، مشکل دارم. این یک هدیه است. آثار تولید شده توسط هوش مصنوعی نمی توانند قلب یا روح انسان را لمس کنند. سپس فوراً منسوخ می شود و هیچ هدفی برای بهبود نوع بشر یا بازتاب وجود انسان یا ارائه چیزی برای بینندگان برای لذت بردن و ارتباط با آن ندارد. من تصور می کنم همه اینها یک موضوع مشترک دارند. این فقط برای لذت بردن از ماشین های دیگر است. من معتقد نیستم که بتوان هوش مصنوعی ایجاد کرد که بتواند واکنش عاطفی نشان دهد و شرایط انسان را در دنیای اطراف منعکس کند. هوش مصنوعی روح ندارد. در حالی که بسیاری استدلال می کنند که برای نزدیک شدن به نوشته نیازی به دانستن چیزهای زیادی در مورد نویسنده نداریم، من مخالفم. نمونه فعلی حل‌کننده باربارا کینگ است که جایزه طلای پولیتی در ادبیات را برای کتابش شیطان سر مسی به اشتراک گذاشت. تحقیقات به راحتی می‌توانست دنیای پر از مواد افیونی تپه‌های پشتی آپالاشیا را ایجاد کند، اما تنها کسی که واقعاً منطقه را دوست دارد و می‌شناسد   می‌تواند به راوی جوان خود صدایی معتبر بدهد. کاترین هاسلبلاد پاسکال، گرین بی، ویز، هوش مصنوعی چقدر کمک کرد؟ به خصوص در آینده نزدیک که هوش مصنوعی حتی بیشتر خواهد شد

یک نفر ممکن است از آن استفاده کند، به عنوان مثال، برای ترکیب یک رنگ در 2٪ از کار خود، در حالی که فرد دیگر از آن برای ایجاد 90٪ از کار استفاده می کند. بنابراین مسابقات باید میزان استفاده از هوش مصنوعی را در دسته بندی داوری خود منعکس کند. من فکر می کنم که مسابقات هنری باید یک دسته کاملاً مجزا برای هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی داشته باشند. فکر می کنم دانستن این که خودروساز است واکنش من را تغییر می دهد. اما ممکن است واکنش من منفی نباشد، فقط متفاوت باشد. از این رو، خواهم بدانم آن که آیا این  تولید شده است یا نه، بنابراین می توانم یک واکنش معتبر داشته باشم. - شفاف باشد افشای اطلاعات کلیدی است. از آنجایی که هنر هوش مصنوعی بر روی قطعات ساخته شده توسط انسان آموزش داده شده است، اگر بخواهم چیزی برای تولید آن داشته باشم، من را شگفت زده نمی کند. همانطور که تکمیل خودکار به گزینه های جمله در هنگام تایپ کمک می کند، همین امر در مورد رسانه نیز صدق می کند. با افشای مناسب، هنر هوش مصنوعی باید در مسابقات مجاز باشد. رقابت ناعادلانه هیچ آفرینش هوش مصنوعی نباید وارد هیچ رقابت انسانی شود! هدف آنها شناسایی، تشویق و پاداش دادن به منابع انسانی است. اجازه ورود هوش مصنوعی مسابقه را ناعادلانه می کند، زیرا برخی دسترسی خواهند داشت در حالی که برخی دیگر دسترسی ندارند. این فقط یک ابزار است. هوش مصنوعی ابزار دیگری است، درست همانطور که یک علامت در نمایشگاه موزه یک رسانه را تعریف می کند، مانند رنگ روغن روی چوب. هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی تا زمانی که هوش مصنوعی استفاده شده به طور خاص ذکر شده باشد (مانند چت-جپی تی) خوب است و چنین استفاده ای در رقابت خاص مجاز است. من می خواهم بدانم چه چیزی توسط هوش مصنوعی در مقابل مستقیماً توسط انسان تولید می شود. این لبه دانش طرز فکر و احساس من را در مورد آنچه که انسان ها می خواهند با آن اثر هنری بگویند یا انجام دهند تغییر می دهد. یک آزمون ساده اگر هنرم مرا تحت تأثیر قرار دهد، مهم نیست که چه کسی آن را خلق کرده یا چگونه خلق شده است. بسیاری از مردم بدون اینکه به خدا ایمان داشته باشند تحت تأثیر غروب خورشید قرار می گیرند. هنر به عنوان بیان یا هنر ارزش قائل هستم، پس می خواهم بدانم آیا هوش مصنوعی در ایجاد آن نقش داشته است یا خیر. اگر چیزی که من به آن نگاه می کنم صرفاً تزئینی است، پس من دوسوگرا هستم. آثار انسانی برجسته خواهند شد. من فکر می‌کنم دانستن اینکه هوش مصنوعی از کجا می‌آید ارزشمند خواهد بود و به ما کمک می‌کند از کارهایی که از سوی انسان‌ها می‌آید بیشتر قدردانی کنیم. در این محیط آینده، هم هوش مصنوعی و هم انسان می توانند در خلق هنر پیشرفت کنند. کار انسانی قطعا برجسته خواهد شد، به خصوص اگر خوب باشد. من کارهایی را دیده ام که توسط هوش مصنوعی انجام شده است و خیلی تحت تأثیر قرار نگرفته ام. شاید این به دلیل تمایل ماشین آلات به تولید محصولات باشد

وسایلی که به خوبی صیقل داده شده و بسته بندی شده اند، در مقابل کارهای انسانی، که ظریف تر و در مواقعی خشن یا اشتباه هستند، که ممکن است حاشیه هایی از خلاقیت، اعتبار و تخیل را ارائه دهد. دیدگاه یک خالق من یک اثر هنری در دفتر خانه ام دارم که بر اساس هوش مصنوعی ساخته شده است. خیلی باحاله بعد از مدتی که خودم از آن برای خلق آثار هنری استفاده کردم، متوجه نشدم که سبک خاصی دارد. اکنون احساس می‌کنم که می‌توانم قطعه‌ای را که از هوش مصنوعی مشتق شده است، تشخیص دهم. نعمتی متفاوت برای هنرمندان به اعتقاد من تفاوت های ظریف زیادی در این امر وجود دارد که به مرور زمان نمایان خواهد شد. هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی خود به خود به وجود نمی آید. این نتیجه یک استراتژیست هنری است که هوش مصنوعی را برای ساخت محصول راهنمایی می کند. هر دو باید به رسمیت شناخته شوند. آیا آن را از دست هنرمندان آماده مبارزه؟ بی شک. ممکن است هنرمندان بزرگی را از دست بدهیم که هرگز فرصتی نداشته اند. همچنین به دیگرانی که مهارت تولید هنر یا احتمالاً هنرمندان جدید را ندارند، با قادر ساختن آنها به یادگیری و تولید همزمان به دنیای هنر می‌دهد. آیا به برخی از هنرمندان پیشین کمک خواهد کرد که حرفه ای تر شوند و هنر خود را بهبود بخشند؟ من مطمئن هستم که خود آن شد. هرچند تلفات زیادی خواهد داشت در ستایش هوش مصنوعی بله، می‌خواهم بدانم آیا هوش مصنوعی در خلق هنر مشارکت دارد یا خیر. اما به شدت قادر به تمجید از جهش در فن آوری است. از آن متحیر شدن. در حال حاضر بسیاری از انگ های تولید شده برای بی اعتبار کردن هوش مصنوعی طراحی شده اند تا از وضعیت موجود در صنعت انتشارات و سرگرمی محافظت کنند. مطالعات به نگرش‌های جانبدارانه در مورد آثار تولید شده توسط هوش مصنوعی اشاره می‌کنند، زیرا مردم آن‌ها را بسیار آسان برای ایجاد آن می‌دانند. اما این استدلال‌ها زمانی که مجبور به در نظر گرفتن میزان مهارت تکنولوژیکی برای ایجاد یک محصول هوش مصنوعی که می‌تواند آثار بزرگی را تولید کند، بی‌تفاوت. —E ، لاس وگاس مراقب هوش مصنوعی باشید که از هوش مصنوعی   یاد می‌گیرید. در این روزهای اولیه، هوش مصنوعی از همه ما یاد می گیرد و به این ترتیب بهترین های جمعی ما را نشان می دهد. اما همانطور که هوش مصنوعی از هوش مصنوعی می آموزد، نتایج ممکن است به روش های غیرمنتظره ای متفاوت باشد. خطر هنر به عنوان یک محرک عاطفی با شدت زیاد وجود دارد. قوانین مورد نیاز برای جلوگیری از دستکاری عاطفی باید اکنون ایجاد شود، گویی هوش مصنوعی یک موجود متخاصم است

| R7 مردم از زمانی که از قرقره های نوار و کارت پانچ استفاده می کردند نگران تسخیر کامپیوترها در جهان بوده اند. اما حداقل برای برخی از مردم، تهدید اکنون بسیار محتمل تر به نظر می رسد. • با پیشرفت هوش مصنوعی به قابلیت های جدید – و گاهی ترسناک –، حرکت رو به رشدی برای به صدا درآوردن زنگ خطر در مورد این فناوری وجود دارد. مه‌های پسی استدلال می‌کنند که خلاقیت‌های هوش مصنوعی می‌تواند منجر به فاجعه شود. • در اردوگاه دیگر دانشمندانی هستند که می گویند این نگرانی ها بیش از حد است، و ما باید در درجه اول روی نحوه پیاده سازی هوش مصنوعی در حال حاضر و اینکه چگونه می تواند در زندگی روزمره ما آسیب ایجاد کند، تمرکز کنیم، مانند ابزارهایی که به تولید اطلاعات غلط قوی کمک می کنند. میتوان استدلال کرد که هوش مصنوعی یک تهدید وجودی است که نیاز به اقدام فوری دارد  شاید خطرات را اغراق می‌کنند و اینکه بشریت می تواند منجر به رفتار غیرقابل پیش بینی شود. این امکان را برای "سیستم های سرکش هوش مصنوعی" که ما کنترل کمی روی آنها داریم باز می کند. ماهیت غیرقابل پیش‌بینی سیستم‌های پیشرفته به خوبی در بسیاری از حوادث با مشخصات بالا که مربوط به ربات‌های گفتگو هستند، مستند شده است. برخی ثابت کرده اند که پس از گفتگوهای طولانی با کاربران، از جمله تشویق آنها به ترک همسرشان، تمایل به ارائه پاسخ های نامناسب، نامناسب یا تهدیدآمیز دارند. در همین حال، توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی در حال رقابت برای یکپارچه‌سازی سیستم‌های هوش مصنوعی نه تنها در زندگی شخصی ما، بلکه در تصمیم‌گیری‌های شرکت‌ها، دولت‌ها و ارتش‌ها هستند. خطر قابل توجهی وجود دارد که آنها به اهداف ناخواسته دست یابند و برای دنبال کردن آنها دست به رفتارهای مضر بزنند. خوشبین ها اغلب این استدلال را مطرح می کنند که تیم هایی از هوش مصنوعی و انسان همیشه هوش مصنوعی را به تنهایی انجام می دهند. ممکن است یک دوره موقت وجود داشته باشد که در آن درست باشد، اما همیشه اینطور نخواهد بود. برای مثال، ماشین‌ها پیشی می‌گیرند

چندین دهه پیش بهترین شطرنج بازان انسانی را به تصویر کشید. برای مدت کوتاهی پس از آن، «تیم‌های سایبورگ» متشکل از انسان‌ها و هوش مصنوعی بودند که به تنهایی توانستند از ماشین‌ها پیشی بگیرند. اما امروزه، انسان‌ها تنها زمانی مانع می‌شوند که در مقابل سیستم‌های مدرن قرار بگیرند. همانطور که هوش مصنوعی بیشتر و بیشتر باهوش تر می شود، احتمالاً شاهد اتفاق مشابهی در همه دامنه ها خواهیم بود. خرد، نه فقط هوش خطرات این فناوری به طور گسترده توسط کارشناسان صنعت تشخیص داده شده است. سازمان غیرانتفاعی من، مرکز ایمنی هوش مصنوعی، اخیراً بیانیه‌ای منتشر کرده است: «کاهش خطر انقراض ناشی از هوش مصنوعی باید در کنار سایر خطرات اجتماعی مانند همه‌گیری‌ها و جنگ هسته‌ای، یک اولویت جهانی باشد.» این توسط صدها دانشمند برجسته هوش مصنوعی امضا شد. سرعت توسعه هوش مصنوعی و همچنین خطرات مرتبط با آن در حال افزایش است. ما در حال حاضر هوش مصنوعی داریم که می تواند تصاویر واقعی جعلی از سیاستمداران ایجاد کند تا بر انتخابات تأثیر بگذارد. همانطور که بیانیه ای که توسط 28 اقتصاد پیشرو جهان در اجلاس اخیر ایمنی هوش مصنوعی در بریتانیا صادر شد، هوش مصنوعی "پتانسیل آسیب های جدی و حتی فاجعه بار" را دارد. در یک سناریو، هوش مصنوعی می‌تواند به غیر متخصصان اجازه دهد تا پاتوژن‌هایی به همان اندازه مرگبار ابولا و مسری‌تر از کووید را مهندسی کنند. با توسعه بیشتر این سیستم ها، خطرات ممکن است فراتر از کنترل ما افزایش یابد. ما برای این خطرات آماده نیستیم. برای هر مقاله منتشر شده در مورد ایمنی هوش مصنوعی، 50 مقاله در مورد افزایش قابلیت ها وجود دارد. مقررات تقریباً وجود ندارد، چه رسد به هماهنگی بین‌المللی. در عوض، توسعه‌دهندگان تحت فشار قرار می‌گیرند تا سیستم‌های قدرتمند را تکثیر کنند و در عین حال خطراتی را که از منابع مختلف ناشی می‌شود، نادیده بگیرند. هوش مصنوعی بازیگران مخرب توانایی‌های بی‌سابقه‌ای را برای گروه‌ها و افراد فراهم می‌کند. مهندسی زیستی را انتخاب کنید. چند دهه پیش، تنها تعداد انگشت شماری از دانشمندان تخصص و فناوری لازم برای سنتز پاتوژن های جدید را داشتند. امروزه، خدمات آنلاین به افراد اجازه می‌دهد توالی‌های DNA مصنوعی را به درب منزل خود ارسال کنند. و به لطف هوش مصنوعی، افراد به زودی می‌توانند تخصص مورد نیاز برای ترکیب آن مواد را در سلاح‌ها به دست آورند. این را در نظر بگیرید: محققان آورند که آیا چت‌بات‌ها «می‌توانند به غیر متخصصان در ایجاد یک بیماری همه‌گیر کمک کنند یا خیر». در عرض یک ساعت، ربات‌های گفتگو با چهار عامل بیماری‌زای احتمالی همه‌گیر مواجه شدند. در حال حاضر، ربات‌های گفتگو گاهی اوقات توهم ایجاد می‌کنند یا برنامه‌های اشتباه ایجاد می‌کنند، اما نسخه‌های آینده احتمالاً به این مسائل رسیدگی خواهند کرد. به زودی، هوش مصنوعی می‌تواند راهنمایی برای ایجاد جنس پاتو مرگبارتر و مسری‌تر از هر برنامه جنگ سرد میکروبی ارائه کند. این تخصص مرگبار به هیچ وجه محدود به جنگ بیولوژیک نیست. هوش مصنوعی سرعت، قدرت و دسترسی جنگ سایبری را نیز افزایش می دهد و به هکرها اجازه می دهد تا زیرساخت های حیاتی را به راحتی نابود کنند. برخی ممکن است استدلال کنند که هوش مصنوعی تاب آوری همه گیر و امنیت سایبری را بهبود می بخشد. با این حال، مهاجمان یک مزیت دارند. گلگیرهای هوش مصنوعی باید در برابر هر آسیب‌پذیری احتمالی محافظت کنند، در حالی که مهاجمان فقط باید یک آسیب‌پذیری را پیدا کنند و از آن بهره‌برداری کنند. و پاتوژن‌های ایجاد شده توسط هوش مصنوعی می‌توانند آنقدر قوی باشند که دفاع‌هایی مانند واکسن‌ها برای جلوگیری از تلفات جانی بسیار دیر انجام شوند. چالش های فنی اساسی توانایی ما برای پیش بینی یا کنترل هوش مصنوعی پیشرفته قادر به اهداف مثبت. برای مثال، یک هوش مصنوعی بدون عقل سلیم، بدون انجام کاری مخرب، پنج دقیقه دوام نخواهد آورد. یک انسان ممکن است از او بخواهد که «در اسرع وقت» یک لامپ از فروشگاه دریافت کند، و این کار را با نادیده گرفتن ترافیک، هنجارها و قوانین انجام می دهد - و به سرعت خودش را خاموش می کند. به عبارت دیگر، امتناع از تفسیر تحت اللفظی دستورات، پیش نیازی برای حتی عملکردهای اولیه در دنیای واقعی است. و هوش مصنوعی باید برای مدت طولانی در دنیای واقعی کار کند تا جایی که به سطحی نزدیک به سطح قابلیتی که آزمایش فکری انسانی را کسب کند. نمی توان آن را روی متن از اینترنت آموزش داد و سپس رها کرد. این مثل این است که انتظار داشته باشید کتابی در مورد دوچرخه سواری بخوانید و سپس بتوانید دوچرخه سواری کنید. سناریوهای آخرالزمانی هوش مصنوعی نیز یک واقعیت بزرگ را نادیده می گیرند. هوش مصنوعی نیز ما را قدرتمندتر می کند. هوش مصنوعی شطرنج ابرانسان تنها به این دلیل امکان پذیر است که شطرنج یک محیط مصنوعی است که در آن انسان را از دسترسی به هوش مصنوعی یا هر فناوری دیگری محروم می کنیم. دنیای واقعی اینطور نیست هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم هوش مصنوعی به تنهایی - یا در سرپیچی از سازندگانش - در آینده از افرادی که با کمک هوش مصنوعی عمل می کنند توانایی بیشتری خواهد داشت. مهاجمان و مدافعان اما بازیگران مخربی که به هوش مصنوعی دسترسی پیدا می‌کنند و از قدرت آن بهره می‌برند چطور؟ راه های بی پایانی برای سوء استفاده از هوش مصنوعی وجود دارد، بنابراین بیایید به یکی از آنها بپردازیم: حملات سایبری. آیا در آینده می‌توان از هوش مصنوعی برای هک کردن زیرساخت‌های امنیت ملی و مثلاً پرتاب موشک‌های هسته‌ای استفاده کرد؟ نیازی به حدس و گمان نداریم برای بیش از یک دهه، هوش مصنوعی در تشخیص بسیاری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی از انسان‌ها، حتی متخصصان برتری داشته است. ابزارهای یافتن اشکال خودکار به هکرها در مقایسه با بررسی دستی جنگ نرم مزیت بزرگی می دهد.

و دنیا به پایان نرسیده است دلیلش این است که مدافعان به ابزارهای مشابه دسترسی دارند. محققان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار حیاتی را قبل از استقرار به‌طور گسترده برای اتصالات آسیب‌پذیر آزمایش می‌کنند. در واقع، ابزارهای یافتن اشکال در درجه اول نه توسط هکرها، بلکه توسط یک صنعت اطلاعات چند میلیارد دلاری توسعه یافته و توسط دولت ها تامین می شود. هوش مصنوعی برای یافتن نقص ها امنیت را بهبود بخشیده است نه بدتر کردن آن. همین امر در مورد سایر رفتارهای مخرب که خطراتی را به همراه دارد نیز صدق می کند. هوش مصنوعی تقریباً در هر زمینه ای از جمله جنگ و بیوتروریسم کاربرد دارد. این امر باعث شده است که کسانی که مرگ هوش مصنوعی را موعظه می‌کنند، حیله‌گری کنند: آنها سایر خطرات عظیم را به عنوان خطرات هوش مصنوعی در نظر می‌گیرند. به عنوان مثال، درست است که در آینده، هوش مصنوعی ممکن است به برخی از مراحل مربوط به توسعه ویروس های عامل بیماری همه گیر در آزمایشگاه کمک کند. اما برای مهندسی پاتوژن‌هایی که می‌توانند باعث بیماری‌های همه‌گیر در آزمایشگاه شوند، کاملاً امکان‌پذیر است، و تروریست‌ها می‌توانند دستورالعمل‌هایی را برای ساخت آن عوامل بیماری‌زا در اینترنت جستجو کنند. مشکل واقعاً مربوط به هوش مصنوعی نیست، بلکه در وهله اول به ویروس‌های مهندسی زیستی مربوط می‌شود. در هر صورت، تفکر آخرالزمانی با گمراه کردن سیاستگذاران در مورد مداخلات واقعی مورد نیاز، خطر را بدتر خواهد کرد. قرار دادن هوش مصنوعی در یک بطری هیچ کمکی به مشکل واقعی نخواهد کرد. در مورد احتمال تصادف محض؟ ما باید سیستم‌های هشدار اولیه و توانایی خود را برای خاموش کردن سریع هوش مصنوعی که رفتار نادرست دارند، بهبود دهیم. اما جامعه مهندسی قبلاً این موفقیت را به طور کامل با بسیاری از سیستم های خطرناک دیگر انجام داده است و می تواند با هوش مصنوعی این کار را انجام دهد. مانند جاهای دیگر، مدافعان ثابت نخواهند ماند. آنها را می توان در در دسترس قرار داد. هوش مصنوعی قوی ترین ساخته ما خواهد بود، گواهی بر هوش انسانی اما نه لزوماً خرد. سلاح‌های هسته‌ای، محصول هوش، به دلیل فقدان خرد تقریباً فاجعه‌ای به بار آورد. بی‌احتیاطی توسعه هوش مصنوعی و عدم نظارت جهانی نشان می‌دهد که این نابرابری همچنان وجود دارد. همانطور که کارل ساگان هشدار داد، "اگر به جمع آوری تنها قدرت و نه خرد ادامه دهیم، مطمئنا خودمان را نابود خواهیم کرد خلاقیتی که خالقش را مورد آزار قرار می‌دهد. بنابراین، وقتی یک متخصص هوش مصنوعی به ما می‌گوید ربات‌های قاتل تقریباً اینجا هستند، و این وضعیت ما در مقابل آن است، ما تمایل داریم باور کنیم. اما ترس از خطر بزرگ هوش مصنوعی در برج اشتباهات است. یکی از آنها ایده خود هوش مصنوعی سرکش است که مبتنی بر مفاهیم ناقص داستان های علمی تخیلی است که با نحوه ساخت هوش مصنوعی مطابقت ندارد. مورد دوم، بازنگری نادرست خطرات تمدنی موجود، مانند جنگ هسته ای، حملات سایبری یا سلاح های زیستی، صرفاً به عنوان خطرات هوش مصنوعی است. و تمرکز بر این که چگونه فناوری آینده می تواند آسیب ایجاد کند نادیده می گیرد که چگونه فناوری می تواند کمک کند. ما در حال حاضر ابزارها و دانش لازم برای مقابله با خطرات هوش مصنوعی را در آرامش و جمعی داریم. اسطوره هوش مصنوعی سرکش بیایید با ایده هوش مصنوعی سرکش شروع کنیم. حتی یک هوش مصنوعی با یک هدف پیش پا افتاده، ممکن است به طور تصادفی تبدیل به یک سرکش شود. آزمایش فکری را در مورد یک به اصطلاح به حداکثر رساندن گیره کاغذ در نظر بگیرید: هوش مصنوعی که هدف آن ساخت هرچه بیشتر گیره کاغذ است. نگرانی این است که متوجه شود که به دست آوردن نفوذ در جهان و کنترل بر منابع به آن کمک می کند تا به آن هدف دست یابد. به محض اینکه قدرتمند باشد، ممکن است تمام منابع جهان، از جمله منابع مورد نیاز برای بقای بشریت، برای تولید گیره های کاغذ را کنترل کند. چنین استدلال هایی مبتنی بر تعریفی ساده از هوش است. آنها ماشینی را با قابلیت های بی نظیر و در عین حال کاملاً عاری از عقل سلیم فرض می کنند. یک قیاس یک ربات شطرنج بازی است: می تواند قهرمان جهان انسان را در هم بکوبد اما هیچ قضاوتی خارج از این حوزه ندارد. با این حال، برای عملکرد مستقل و استفاده کامل در دنیای واقعی نیاز به قضاوت خوب و توانایی زیر سوال بردن اهداف دارد و آیا هوش مصنوعی خطری وجودی برای بشریت دارد؟

 

خطرات هوش مصنوعی

• مقاله به درستی به اغراق در مورد خطرات هوش مصنوعی اشاره می‌کند و استدلال می‌کند که باید بیشتر روی کاربردهای فعلی هوش مصنوعی و اثرات آن بر زندگی روزمره تمرکز کرد.
• مقاله توضیح می‌دهد که هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه‌ها مانند امنیت سایبری باعث بهبود شده است، نه بدتر شدن آن.
• مقاله استدلال می‌کند که هوش مصنوعی سرکش یک اسطوره است و مبنای نادرستی دارد. توضیح می‌دهد که هوش مصنوعی برای عملکرد در دنیای واقعی به قضاوت خوب نیاز دارد.
• مقاله خاطرنشان می‌کند که بشریت همچنان می‌تواند هوش مصنوعی را کنترل کند و ابزارهای لازم برای مقابله با خطرات احتمالی آن را دارد.
• مقاله یادآوری می‌کند که هوش مصنوعی می‌تواند بشریت را قوی‌تر کند و نباید صرفاً به عنوان تهدیدی دیده شود.

در مجموع، این مقاله دیدگاه متوازن و منطقی‌ای نسبت به فرصت‌ها و چالش‌های هوش مصنوعی ارائه می‌دهد.

هنر و هوش مصنوعی

در ابتدای این مقاله، بحث مختصری در مورد هنر و هوش مصنوعی مطرح شده است. نکات کلیدی در این بخش عبارتند از:

• هنر تولید شده توسط هوش مصنوعی هنوز نمی‌تواند جایگزین هنر واقعی انسانی شود. مردم همچنان تمایزی بین هنر دست‌ساز انسان و محصولات ماشینی قائل هستند.
• هوش مصنوعی فاقد خلاقیت، سبک و بینش انسانی است و صرفاً بر اساس الگوهایی که از انسان یاد گرفته عمل می‌کند.
• آثار هنری تولید شده توسط هوش مصنوعی نمی‌توانند احساسات و شرایط انسانی را منعکس کنند.
• برخی معتقدند هوش مصنوعی نمی‌تواند جایگزین خلاقیت و استعداد ذاتی انسان شود.
• اما برخی دیگر معتقدند با شفاف‌سازی، هنر هوش مصنوعی می‌تواند در کنار هنر انسانی مورد پذیرش قرار گیرد.