من از چت ربات مبتنی بر هوش مصنوعی

 ChatGPT می‌پرسم که ظهور هوش مصنوعی برای آینده بشریت چه معنایی دارد، و او پاسخی متفکرانه ارائه می‌دهد و به این نتیجه می‌رسد که «آینده بشریت توسط هوش مصنوعی از پیش تعیین نشده است، و تأثیر آن بر چگونگی توسعه، و تنظیم آن. ادغام آن به جنبه های مختلف جامعه بستگی دارد. چیزهای معقول اما، صادقانه، گریزان. اگر واقعاً می خواهید بدانید که دوران هوش مصنوعی چگونه به پایان می رسد، به ترتیب از اسکات آرونسون و بواز باراک، دانشمندان کامپیوتر در دانشگاه تگزاس در آستین و هاروارد بپرسید. آنها قبلاً به دردسر افتاده اند که گفتمان طولانی در مورد این موضوع را به چندین نتیجه تبدیل کنند - و نامی عجیب و غریب برآن گذاشته اند. آرونسون می گوید: "هدف ما ترسیم سناریوهایی بود که مردم در حال حاضر درباره آنها صحبت می کنند." با بحث در مورد آن درصرف شام، آنها در نهایت متقاعد شدند که تنها پنج دنیای آینده تمام نقاط پایانی ممکن توسعه هوش مصنوعی ما را پوشش خواهند داد. این زوج سپس پستی در وبلاگ آرونسون نوشتند و امیدوار بودند که «پنج جهان هوش مصنوعی» به افراد در این زمینه کمک کند تا درباره اهداف و مقررات نهایی با یکدیگر صحبت کنند. باراک می‌گوید: «ما لحن طنزآمیزی داشتیم، اما سعی می‌کنیم بحث را پایه‌گذاری کنیم. بنابراین در اینجا یک کاوش مبهم از سبک ماجراجویی خود را انتخاب کنید در سراسر پنج جهان آنها است. به نوعی جالب است، با این پیچ و تاب که بسته به نحوه بازی ما، می توانیم از هوش مصنوعی کمک بگیریم... یا غیرانسانی بودن را پاک کنیم. سفر به این پنج جهان با یک سوال ساده آغاز می شود: آیا پتانسیل هوش مصنوعی چیزی را نابود می کند؟ در حال حاضر، به نظر نمی‌رسد که با گرسنگی عظیمش برای منابع اطلاعاتی، بتوان آن را به طور قابل قبولی نادیده گرفت. این امکان وجود دارد که تمام برق و آب مورد نیاز برای راه اندازی و خنک کردن سرورهای هوش مصنوعی در نهایت منجر به توسعه بیشتر شود. مدل‌های آینده هوش مصنوعی ممکن است فاقد داده باشند، به این معنی که این فناوری هرگز به قدرت تغییر بازی که وعده داده است دست نخواهد یافت و جهانی را ایجاد می‌کند که آرونسون و باراک آن را AI- قابل تردید است. باراک می گوید: «من این سناریو را بعید می دانم. من معتقدم که جهان را به طرز چشمگیری تغییر خواهد داد.» همانطور که یکی از مفسران آن را توصیف کرد، با فرض اینکه ما در فیزلندیا قرار نگیریم، باید با سوال دیگری روبرو شویم: آیا تمدن به روشی قابل تشخیص ادامه خواهد داد؟ اگر پاسخ مثبت است، آرونسون و باراک پیشنهاد می‌کنند که می‌توانیم به یکی از دو سناریو دیگر دست پیدا کنیم. یکی خوب است، و نام آنها از سریال تلویزیونی انیمیشن Futurama گرفته شده است که تمدن آینده را عمدتاً مثبت به تصویر می کشد. دیگری، نه چندان، آن را AI-Dystopia می نامند. AI-Dystopia از داستان های علمی تخیلی بی شماری قابل تشخیص است که معروف ترین آنها 1984 اثر جورج اورول است. در اینجا، یک دولت از نظارت عمیق استفاده می کند تا از شهروندان خود را کنترل کند. آرونسون می‌گوید: «مردم گفته‌اند که سناریوی 1984 هرگز واقعاً امکان‌پذیر نبود، زیرا شما هرگز نمی‌توانید به اندازه کافی افراد تمام صفحه‌ها را تماشا کنید. "با هوش مصنوعی، این امکان پذیر می شود." او می‌گوید اگر به اینجا برسیم، واقعاً تقصیر هوش مصنوعی نیست، زیرا این فناوری قدرتمند است و مشکلات موجود را تشدید می‌کند. "بعضی از مردم می گویند اگر می دانیم که این بیماری برای انجام کارهای بد استفاده می شود، ما نباید فناوری را اختراع کنیم. اما اگر قرار نیست چیزی اختراع کنید که بتوان از آن برای شر استفاده کرد، به سادگی چیزی اختراع نمی کنید." باراک تصور می‌کند که توسعه هوش مصنوعی به رویدادهای بهتر و به سبک فیوچر راما منجر می‌شود. این بهترین جهان ممکن، کمال است. او می‌گوید: "این اساساً سناریویی است که همه چیز مثل امروز است، اما بهتر است." در اینجا، هوش مصنوعی برای کاهش فقر و اطمینان از دسترسی بشریت به غذا، مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و فرصت‌های اقتصادی استفاده می‌شود. ممکن است گاه به گاه آسیب‌های ناشی از غفلت بد انسانی رخ دهد، اما ساکنان این جهان احتمالاً از سرنوشت خود کاملاً راضی هستند. و حتی می تواند بهتر شود. ممکن است روزی Aaronsononishoping existinanAI-ledutopia، که او و باراک آن را Singularia ، اتفاق بیفتد. تأثیر هوش مصنوعی آنقدر عمیق است که دنیای آینده ما را غیرقابل تشخیص می کند. در اینجا، شما در کنار آن زندگی خواهید کرد. هوش مصنوعی که در واقع گونه های فوق هوشمندی هستند که تمدن را اداره می کنند. خوشبختانه آنها خدایان مهربانی هستند که با انسان های فقیر سیاره زمین مدارا می کنند. آنها مشکلات مادی ما را حل می کنند، بسیاری از وظایف ما را به وفور بر عهده می گیرند و سرگرمی برای ما فراهم می کنند. ذهن تازه تحریک شده ما آرونسون می‌گوید: «این در واقع بهشتی است که توسط هوش مصنوعی ایجاد شده است. دوست داشتنی اما آیا همه قدرت ها اینقدر سخاوتمند نیستند؟ به خوش آمدید. دلیل خوبی نام او عجیب این دنیا وجود دارد. در سال 2003، الیزر یودکوفسکی، ریاضیدان و اخلاق شناس، یکی از بنیانگذاران مؤسسه تحقیقاتی هوش ماشینی (MIRI) در کالیفرنیا، یک آزمایش فکری را توصیف کرد که در آن انسان ها وظیفه داشتند تولید برخی چیزهای بی ضرر، به ویژه کاغذ را بهبود بخشند. با تأمل، هوش مصنوعی در نهایت می‌تواند بشریت را از بین ببرد، زیرا گونه‌های ما سد راه ما بودند از برداشت تمام منابع زمین، و شاید منابع جهان های دیگر، ساخت بیشتر و گیره های کاغذ بهتر. استدلال یودکوفسکی بیش از این تثبیت شد، اما نکته کلی ساده است: تصور سناریوها در جایی که ایجاد می‌کند، شاید آخرین چیزی باشد که انسان‌ها انجام می‌دهند، دشوار نیست. سریع فکر کردن هم تغییر سیاست و مقررات زمان بر است. گرتا دولبا، مدیر ارتباطات در MIRI می‌گوید: دنده‌های دولت به آرامی می‌چرخند. "ممکن است قبل از تصویب قانون معنی دار زمان تمام شود." آرونسون و باراک، به نوبه خود، نگران چشم انداز یک کلیپس کاغذ نیستند. در حالی که یودکوفسکی یک رویداد فاجعه بار را محتمل ترین نتیجه، تقریباً پیش فرض، تحقیقات ضعیف هوش مصنوعی می داند، آرونسون این را بعید می داند. باراک کمی محتاطانه تر است: "من به چیزهای بسیار افراطی نماد

 Singularia یا معتقد نیستم، اما فکر می کنم مهم است که ذهن خود را از دست بدهیم." این ایده خوبی به نظر می رسد - بیشتر برای اطمینان از اینکه ما مراقب "چگونگی توسعه، تنظیم و ادغام هوش مصنوعی" هستیم، همانطور که ChatGPT گفته شده است. حقیقت این است که حتی با وجود مقررات با نیت خوب، کاملاً ممکن است به یکی از جهان‌های متاثر از هوش مصنوعی برسیم که ترجیح می‌دهیم از آن اجتناب کنیم. به هر حال، ممکن است روزی بخواهیم راه خود را AI-Dystopia به سناریوی Futurama - یا بهتر از آن Singularia پیدا کنیم. «آیا می‌خواهم در جهان با شکوفایی بدون محدودیت موجودات ذی‌شعور در هر بهشتی شبیه‌سازی شده زندگی کنم؟» آرونسون می پرسد. "آره، من خیلی از آن حمایت می کنم." ❚

SOURCE: nEW sCIENTIST