Persian Gene

A team of geneticists at a prominent university made an unexpected discovery while sequencing ancient DNA from human remains found across Europe and the Middle East. They noticed certain genetic markers that are most common in modern day Persian and Iranian populations showing up in European samples dating back thousands of years.

Upon further analysis, they determined that these Persian-associated markers were brought to Europe through migrations from the Near East during the Neolithic era and Bronze Age. The frequencies of these markers then increased progressively over time, suggesting positive selection pressures that made these variants more successful in European populations.

The lead researcher summarized their findings at a press conference:

"It appears that Western populations have been slowly but steadily accruing genetic contributions from Persia and the Near East over the last 5,000-10,000 years. This shows that the human race has literally been 'chasing the West' from a genetic standpoint, with the Western gene pool absorbing and concentrating lineages originating in Iran and surrounding regions."

The study made headlines around the world. Some populist politicians raised alarm about the findings and claimed this was evidence that European identity was under threat. However, the scientists involved emphasized that these Persian-related markers and contributions were just part of the ongoing mixing of human populations that has always occurred. Additionally, they pointed out that focusing on tracing specific alleles misses the complexity of human migration history.

While more research is needed, the initial discovery does suggest the Iranian plateau and Near East was a significant source for the modern European gene pool. It provides new evidence that Western civilizations owe some part of their origins and development to historical contacts with Persian and related cultures. Whether this multi-millennia gene flow continues to occur or taper off may depend on current geopolitics in the region.

 

 

ژن پارسی

تیمی از ژنتیک‌دانان در دانشگاه‌های پیشرو هنگام شناسایی ( دی.ان.ا) بکشف   تیمی از دانشمندان علوم  غیر   منتظره‌ای دست یافتند. آنها متوجه ژنتیکی شدند که در جمعیت ایرانی و ایرانی رایج است و در نمونه های اروپایی با هزاران سال پیش دیده می شود

پس از تجزیه و تحلیل بیشتر، آنها مشخص کردند که این نشانگرهای مربوط به فارسی از طریق مهاجرت از خاور نزدیک در دوران نوسنگی و عصر برنز به اروپا آورده شده است. فرکانس این نشانگرها سپس به تدریج در طول زمان افزایش یافت، که نشان دهنده فشارهای انتخاب شده است که این گونه ها را در جمعیت های اروپایی موفق تر کرد.

محقق اصلی تحقیقات خود را در یک کنفرانس مطبوعاتی خلاصه کرد:

به نظر می رسد که جمعیت های غربی به آهستگی اما پیوسته سهم ژنتیکی را از ایران و خاور نزدیک در طول 5000 تا 10000 سال گذشته به دست آورده اند. دودمان های جاذب و متراکم کننده از ایران و مناطق اطراف آن سرچشمه می گیرند.

این مطالعه در سراسر جهان خبرساز شد. از سیاستمداران پوپولیس نسبت به این یافته ها هشدار داده و مدعی شده اند و این یافته ها شواهدی هستند که در معرض خطر قرار دارند. با این حال، درگیرگیرها شدند که این نشانگرها و مشارکت‌های مرتبط با فارسی تنها بخشی از اختلاط جمعیت‌های انسانی است که همیشه رخ داده است. علاوه بر این، آنها اشاره کردند که بر ردیابی آل های خاص، پیچیدگی تاریخ مهاجرت انسان را از دست می دهد.

در حالی که تحقیقات بیشتر مورد نیاز است، یافته‌های اولیه نشان می‌دهد که فلات‌های ایران و خاور نزدیک منبع مهمی از استخر ژنی مدرن اروپا بوده است. این شواهد جدید نشان می‌دهد که تمدن‌های غربی از پیدایش و توسعه خود را مدیون تماس‌های تاریخی با ایرانیان و فرهنگ‌های وابسته به آن هستند. ادامه یا کاهش این جریان ژنی هزار ساله ممکن است به ژئوپلیتیک فعلی در منطقه توسعه یافته باشد.