تهران هنوز قادر به اخراج آمریکا از منطقه نیست

برنده انتخابات ریاست جمهوری ایران وارث اختلافات داخلی و اقتصاد آسیب دیده از تحریم ها خواهد بود، اما همچنین یک نقطه قوت را به ارث خواهد برد: تهران بیش از دهه های گذشته در صحنه بین المللی نفوذ دارد. ایران، تحت رهبری آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب، دهه‌ها فشار ایالات متحده را خنثی کرد و از سال‌ها انزوا خارج شد، عمدتاً با همسویی با روسیه و چین، کنار گذاشتن ادغام با غرب و وارد شدن به سهم خود با این دو قدرت بزرگ، درست همانطور که آنها تقابل با واشنگتن را تشدید کرد. اقتصاد ایران همچنان تحت تأثیر تحریم‌های ایالات متحده قرار دارد، اما فروش نفت به چین و قراردادهای تسلیحاتی با روسیه موجب حیات مالی و دیپلماتیک شده است. همچنین به طور موثر از چندین دهه اشتباهات ایالات متحده در خاورمیانه و نوسانات بزرگ در سیاست کاخ سفید در قبال منطقه بین یک دولت و دولت بعدی استفاده کرد. امروز تهران بیش از هر زمان دیگری از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در سال 1979 تهدیدی برای متحدان و منافع ایالات متحده در خاورمیانه است. ردپای نظامی ایران گسترده‌تر و عمیق‌تر از همیشه است. گروه‌های مسلح تحت حمایت ایران تأسیسات نفتی عربستان را با موشک هدف قرار داده و کشتی‌رانی جهانی را در دریای سرخ فلج کرده‌اند. آنها بر سیاست در عراق، لبنان، یمن و سوریه تسلط داشته اند و ویرانگرترین حمله را به اسرائیل در دهه های اخیر انجام دادند، زمانی که حماس در اکتبر حمله کرد. ایران اولین حمله نظامی مستقیم خود را از خاک خود به اسرائیل در ماه آوریل انجام داد. مقامات غربی گفتند که این سازمان همچنین حملاتی را به مخالفان در اروپا و خارج از آن سازماندهی کرده است. پیامدها - هواپیماهای بدون سرنشین برای روسیه در اوکراین، تهدید شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران، گسترش برنامه هسته‌ای تهران - صرف نظر از اینکه چه کسی در دور دوم انتخابات ایران در روز جمعه یا انتخابات ایالات متحده در نوامبر برنده می‌شود، همچنان مسائل مهمی باقی خواهد ماند. در داخل ایران، اختلافات مدت‌هاست میان میانه‌روهایی که طرفدار تعامل با غرب هستند و تندروهایی که معتقدند ایران در اتحاد با روسیه و چین بهترین موقعیت را دارد، شکاف ایجاد کرده است. این مناظره در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری که اکنون با حضور نامزد اصلاح طلبان، مسعود پزشکیان و سعید جلیلی، نامزد اصلاح‌طلبان و سعید جلیلی پس از کسب اکثریت در دور اول رأی‌گیری با مشارکت کم، به رقابت می‌پردازند. این انتخابات پس از کشته شدن ابراهیم رئیسی رئیس جمهور در حادثه سقوط هلیکوپتر در ماه مه برگزار می شود. سوزان مالونی، مدیر برنامه سیاست خارجی مؤسسه بروکینگز، که به مدیران دموکرات و جمهوری‌خواه توصیه کرد، گفت: «از بسیاری جهات، ایران قوی‌تر، تأثیرگذارتر، خطرناک‌تر و تهدیدکننده‌تر از 45 سال پیش است. اظهارات در مورد سیاست ایران انتخاب‌های سیاست خارجی ایران در داخل هزینه زیادی داشته است. اقتصاد این کشور به دلیل رشد و استانداردهای زندگی رقبای عرب خلیج فارس، عربستان سعودی و امارات متحده عربی بسیار عقب است. رژیم لامیک اکثریت حمایت عمومی را که آن را به قدرت رساند، از دست داده است، با اعتراضات متعددی که باعث سرکوب وحشیانه شد. اریک بروئر، مدیر سابق شورای امنیت ملی برای مقابله با اشاعه، گفت: «رژیم مشروعیت خود را از دست داده است، و من فکر نمی‌کنم آنها راه‌حل خوبی برای این مشکل داشته باشند. هر بار که خامنه‌ای انتخابی برای باز کردن آن داشته است... او بیشتر تحت فشار قرار گرفته است.» قدرت فزاینده ایران نشان‌دهنده شکست غرب است، زیرا تحریم‌های آن در انزوای تهران در سطح بین‌المللی مؤثر نبوده است. به گفته برخی تحلیلگران، ایران با تعمیق محور خود با روسیه و چین واکنش نشان داده و دیپلماسی را با تهران بیش از پیش پیچیده کرده است. در خارج از خاورمیانه، صنعت هواپیماهای بدون سرنشین ایران به جنگ روسیه در اوکراین کمک کرده است. تحریم های غرب میلیاردها دلار برای ایران هزینه کرده است، اما هدف چه بود؟ سید حسین موسی ویان، یکی از مقامات قدیمی سابق سیاست خارجی ایران که اکنون پژوهشگر دانشگاه پرینستون است، گفت. ایران بیش از هر زمان دیگری در منطقه تاثیرگذار است... چین اقتصاد ایران را تسخیر کرده و ایران به روسیه نزدیک‌تر شده است. برای بیش از دو دهه، سیاست غرب در مورد ایران دچار نوسان شده است. روسای جمهور ایالات متحده بارها تعادل بین دیپلماسی و زور، دستیابی به اهداف و تلاش برای انزوا را تغییر دادند. ایران برای دهه‌ها از یک استراتژی بلندمدت ثابت پیروی کرده است که آن را «دفاع در بخش» می‌نامد و در عین حال شبکه‌ای از شبه‌نظامیان وفادار را ایجاد می‌کند. ایران هنوز به هدف خود برای بیرون راندن ایالات متحده از منطقه ای که میزبان هزاران نیروی آمریکایی و مجموعه ای از ائتلاف با اسرائیل و کشورهای عربی است، کوتاهی کرده است. واشنگتن همچنان دلال برتر قدرت در خاورمیانه است. اما در روسیه و چین، ایران اکنون دو متحد سنگین وزن دارد که جاه‌طلبی برای بازگرداندن نفوذ ایالات متحده در سراسر جهان دارند. ایران قدرت منطقه‌ای را ایجاد کرده است و در عین حال از خطوط قرمزی که می‌تواند باعث اقدام نظامی مستقیم ایالات متحده شود، دور مانده است. این قوام به این دلیل امکان پذیر بود که مسائل امنیت ملی - از جمله برنامه هسته ای و استراتژی نظامی - توسط نهادهای منتخب تعیین شود، در درجه اول دفتر رهبری و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که به طور فزاینده ای قدرتمند شده است. برنامه بلندمدت تهران است همچنین در تلاش‌های گسترده‌اش برای دفاع از حکومت روحانیت علیه مردم خود مشهود است. بر اساس گزارش جدیدی که توسط پژوهشگران انجام شده است، طی پنج سال گذشته، یک واحد مخفی زیر نظر سپاه پاسداران، موسوم به مقر بقیع‌الله، رهبری تلاش‌های رژیم برای عقب راندن علیه سکولاریسم و ​​آنچه را که نفوذ مخرب غرب می‌داند، بوده است. متحد علیه ایران هسته ای، یک گروه مدافع مستقر در ایالات متحده. برنامه هسته‌ای ایران نشان می‌دهد که تهران چقدر در بهره‌برداری از سیاست‌های تزلزل‌آمیز ایالات متحده ماهر بوده است. دولت اوباما راه حلی برای موضوع هسته ای را برای کاهش دخالت ایالات متحده در خاورمیانه پس از بیش از یک دهه جنگ ضروری می دید. در سال 2015، ایران و شش قدرت جهانی، از جمله ایالات متحده، روسیه و چین، با توافقی تاریخی به توافق رسیدند که محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای را برای حداقل 10 سال بر فعالیت‌های شفاف ایران اعمال کنند. در مقابل، تهران از تحریم های بین المللی رهایی یافت. حامیان آن را توجیهی برای سیاست دوگانه فشار و تعامل خود می دانستند. آنها امیدوار بودند که این امر منجر به مهار بلندمدت برنامه روشن ایران و کاهش تنش ها در منطقه شود. مخالفان بر این باور بودند که این توافق به ایران اجازه می دهد تا 10 سال صبر کند و با از بین رفتن اکثر تحریم های بین المللی، کار روی سلاح های هسته ای را از سر بگیرد. برخی از این توافق به دلیل عدم توجه به فعالیت‌های نظامی منطقه‌ای ایران انتقاد کردند. در همین حال، ردپای منطقه ای ایران رشد کرده است. حمایت ایران به بشار اسد رئیس جمهور سوریه کمک کرد تا از بهار عربی و جنگ جان سالم به در ببرد. ایران نفوذ عمیق‌تری در سوریه به دست آورد و یک کریدور زمینی منتهی به تهران به سواحل مدیترانه سوریه از طریق عراق ایجاد کرد که از آن برای حمل سلاح و پرسنل استفاده می‌کرد. شبه نظامیان متحد خود را در نزدیکی مرز اسرائیل در سوریه و لبنان مستقر کرد. در سوریه، ایران همچنین با روسیه همکاری کرد که در سال 2015 به کمک اسد آمد. این رابطه با جنگ در اوکراین، جایی که ایران هواپیماهای بدون سرنشین روسیه را تامین می‌کند، افزایش یافت. شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران از نظر سیاسی در لبنان، عراق و یمن، جایی که شورشیان حوثی در سال 2014 کنترل پایتخت، صنعا را به دست گرفتند، مسلط شدند. عربستان سعودی و امارات متحده عربی - بخش های مهم امنیت منطقه ای واشنگتن - در جنگ یمن درگیر شدند. اسراییل تهدیدات مبنی بر حمله به سایت‌های پاک ایران را دنبال نکرد. دولت اوباما، دولت اسراییل و برخی از کشورهای عربی خلیج فارس بر سر سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده در حال مناقشه بودند. در سال 2018، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا از توافق هسته‌ای خارج شد و سیاست تحریمی را علیه ایران اعمال کرد که شرکت‌های خارجی را که با این کشور تجارت می‌کردند مجازات کرد و تا حد زیادی احیای تجارت اروپا با ایران را از بین برد. علیرغم مشکلات اقتصادی مجدد، ایران از وادار شدن به مذاکرات جدید خودداری کرد. پرزیدنت بایدن احیای توافق را به عنوان یک هدف اصلی سیاست خارجی معرفی کرد، اما مذاکرات در آگوست 2022 زمانی که تهران از توافق خارج شد، شکست خورد. ایران از آن زمان برنامه هسته‌ای خود را بازسازی کرده است، بسیار فراتر از آنچه در زمان توافق هسته‌ای 2015 انجام می‌داد و عملاً به آستانه تولید سلاح رسیده است – چیزی که گفته بود تلاشی برای انجام آن ندارد