گرسنگی در غزه

 

 

گرسنگی در غزه

بحرانی ساخته دست بشر که غرب آن را نادیده می‌گیرد

غزه در حال گرسنگی است. از زمان تشدید درگیری اسرائیل و حماس در اکتبر ۲۰۲۳، محاصره عمدی و عملیات نظامی بی‌وقفه، ۲.۱ میلیون فلسطینی را به آستانه قحطی کشانده است. این یک فاجعه طبیعی نیست، بلکه یک فاجعه محاسبه‌شده و ساخته دست بشر است که با محدودیت‌های اسرائیل بر غذا، آب و کمک‌های پزشکی، فاجعه‌ای انسانی را رقم زده است. با این حال، قدرت‌های غربی - عمدتاً ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و استرالیا - تا حد زیادی سکوت کرده‌اند و بی‌عملی آنها بر تعهد اعلام‌شده‌شان به حقوق بشر سایه افکنده است.

 

قحطی سلاحی جدید !

محاصره که در مارس ۲۰۲۵ تشدید شد، شریان حیاتی غزه را قطع کرده است. ماه‌هاست که اسرائیل تمام کمک‌های بشردوستانه را قطع کرده است و حتی اکنون، تنها کسری از سطح کمک‌های قبل از جنگ - حدود ۳۰ کامیون در روز در مقایسه با ۵۰۰-۶۰۰ کامیون - به منطقه می‌رسد. سازمان بهداشت جهانی این وضعیت را «گرسنگی دسته جمعی» نامیده است، زیرا از زمان شروع جنگ، بیش از ۱۲۰ مورد مرگ، از جمله ۸۰ کودک، مستقیماً به گرسنگی نسبت داده شده است. بیمارستان‌ها گزارش می‌دهند که کودکان آنقدر ضعیف هستند که نمی‌توانند گریه کنند و بدن‌هایشان از سوءتغذیه چروکیده است. دکتر حسام ابوصوفیه، متخصص اطفال غزه، گفت: «همه ما گرسنه‌ایم - پزشکان، پرستاران، حتی روزنامه‌نگارانی که این وحشت را مستند می‌کنند.»

اقدامات اسرائیل فراتر از محدود کردن کمک‌ها است. حملات هوایی زیرساخت‌های غذایی غزه - نانوایی‌ها، مزارع و بازارها - را نابود کرده است، در حالی که ماهیگیری، که یک شریان حیاتی است، به دلیل محاصره دریایی محدود شده است. بنیاد بشردوستانه غزه، یک گروه امدادی تحت حمایت ایالات متحده، به دلیل توزیع آشفته خود با انتقاد مواجه شده است، به طوری که بیش از ۱۰۰۰ فلسطینی در حین جستجوی غذا توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده‌اند. سازمان ملل متحد و سازمان‌های غیردولتی مانند آکسفام، سیاست‌های اسرائیل را به عنوان یک استراتژی عمدی گرسنگی و نقض قوانین بشردوستانه بین‌المللی محکوم کرده‌اند. بی‌عملی غرب: سکوتی کرکننده

علیرغم شواهد، دولت‌های غربی چیزی بیش از بیانیه‌های بی‌روح ارائه نداده‌اند. محکومیت مشترک ۲۵ کشور، از جمله بریتانیا، از «کمک‌های قطره‌ای» اسرائیل انتقاد کرد، اما هیچ اقدام مشخصی در پی آن صورت نگرفته است. ایالات متحده، وفادارترین متحد اسرائیل، همچنان به ارائه حمایت نظامی ادامه می‌دهد و در عین حال از بحران گرسنگی به نفع مذاکرات آتش‌بس اجتناب می‌کند. در نوامبر ۲۰۲۴، دادگاه کیفری بین‌المللی حکم بازداشت رهبران اسرائیل را صادر کرد و گرسنگی را جنایت جنگی خواند، اما ایالات متحده این حکم را رد کرد و اسرائیل را از پاسخگویی مصون داشت.

این سکوت صرفاً چشم‌پوشی نیست، بلکه بازتابی از اولویت‌های ژئوپلیتیکی است. رهبران غربی، با احتیاط از واکنش‌های سیاسی داخلی و اتحادهای استراتژیک، از اعمال فشار بر اسرائیل خودداری کرده‌اند. در همین حال، کشورهای عربی و کشورهای جنوب جهان به صراحت سخن گفته‌اند، و شورای همکاری خلیج فارس محاصره را «جنایت علیه بشریت» نامیده است. تضاد آشکار است: در حالی که جهان تصاویر کودکان لاغر و نحیف را تماشا می‌کند، پایتخت‌های غربی ساکت مانده‌اند و بی‌عملی آنها بحران را عمیق‌تر می‌کند. یک شکست اخلاقی و قانونی

قوانین بین‌المللی واضح است: یک قدرت اشغالگر باید نیازهای اولیه جمعیت تحت کنترل خود را تضمین کند. محاصره اسرائیل، همراه با اظهارات مقاماتی مانند بزالل اسموتریچ که از روی ناچاری از «مهاجرت داوطلبانه» حمایت می‌کنند، به یک سیاست عمدی گرسنگی اشاره دارد. این فقط یک شکست بشردوستانه نیست، بلکه نقض کنوانسیون‌های ژنو است.

قدرت‌های غربی باید اقدام کنند. آنها باید خواستار لغو فوری محاصره شوند، کانال‌های کمک‌رسانی به رهبری سازمان ملل را احیا کنند و از اقدامات پاسخگویی، از جمله تحقیقات توسط دادگاه کیفری بین‌المللی، حمایت کنند. صلیب سرخ هشدار می‌دهد که اگر بحران ادامه یابد، غزه نه تنها با قحطی، بلکه با ویرانی طولانی مدت - جسمی، روانی و اجتماعی - روبرو خواهد شد.

گرسنگی در غزه آزمایشی برای وجدان جهانی است. سکوت غرب خطر همدستی در فاجعه‌ای را دارد که تاریخ آن را نخواهد بخشید. سوال این است که آیا این ملت‌ها شجاعت اقدام قبل از اینکه رنج غزه به لکه ننگی پاک نشدنی در تاریخ بشر تبدیل شود را خواهند داشت.

Hunger in Gaza

A Man-Made Crisis Ignored by the West

Gaza is starving. Since the escalation of the Israeli-Hamas conflict in October 2023, a deliberate blockade and relentless military operations have pushed 2.1 million Palestinians to the brink of famine. This is not a natural disaster, but a calculated and man-made one, with Israeli restrictions on food, water and medical aid creating a humanitarian catastrophe. Yet Western powers – mainly the US, UK, Canada and Australia – have remained largely silent, their inaction overshadowing their stated commitment to human rights.

Famine: A New Weapon!

The blockade, which intensified in March 2025, has cut off Gaza’s lifeline. For months, Israel has cut off all humanitarian aid, and even now, only a fraction of the pre-war levels of aid – about 30 trucks a day compared to 500-600 – is reaching the area. The World Health Organization has called the situation “mass starvation” because more than 120 deaths, including 80 children, have been directly attributed to hunger since the war began. Hospitals report that children are too weak to cry, their bodies shriveled from malnutrition. “We are all hungry – doctors, nurses, even journalists who are documenting this horror,” said Dr. Hossam Abu Sufieh, a Gaza pediatrician.

Israel’s actions go beyond restricting aid. Airstrikes have destroyed Gaza’s food infrastructure – bakeries, farms and markets – while fishing, a lifeline, has been curtailed by a naval blockade. The Gaza Humanitarian Foundation, a US-backed aid group, has faced criticism for its chaotic distribution, with more than 1,000 Palestinians killed by Israeli forces while searching for food. The United Nations and NGOs such as Oxfam have condemned Israel’s policies as a deliberate strategy of starvation and a violation of international humanitarian law. Western inaction: a deafening silence

Despite the evidence, Western governments have offered little more than soulless statements. A joint condemnation by 25 countries, including the UK, criticized Israel’s “trickle-down aid” but no concrete action has followed. The US, Israel’s staunchest ally, continues to provide military support while shunning the hunger crisis in favor of ceasefire talks. In November 2024, the International Criminal Court issued arrest warrants for Israeli leaders and called the starvation a war crime, but the US rejected the warrant, shielding Israel from accountability.

This silence is not simply a blind eye, but a reflection of geopolitical priorities. Western leaders, wary of domestic political backlash and strategic alliances, have refrained from putting pressure on Israel. Meanwhile, Arab states and the global South have spoken out, and the Gulf Cooperation Council has called the blockade a “crime against humanity.” The contradiction is stark: while the world watches images of emaciated children, Western capitals remain silent, their inaction deepening the crisis. A moral and legal failure

International law is clear: an occupying power must ensure the basic needs of the population under its control. Israel’s blockade, coupled with statements by officials like Bezalel Smotrich who begrudgingly support “voluntary migration,” amounts to a deliberate policy of starvation. This is not just a humanitarian failure, but a violation of the Geneva Conventions.

Western powers must act. They should demand an immediate lifting of the blockade, restore UN-led aid channels, and support accountability measures, including an investigation by the International Criminal Court. The Red Cross warns that if the crisis continues, Gaza will face not just famine but long-term devastation – physical, psychological and social.

The hunger in Gaza is a test of global conscience. The West’s silence risks complicity in a catastrophe that history will not forgive. The question is whether these nations will have the courage to act before Gaza’s suffering becomes an indelible stain on human history.