تجارت 6 میلیارد دلاری گروگان در ایران

نجات گروگان های آمریکایی یک اولویت بالا و یک معضل وخیم برای دولت است. ما خواهان بازگشت شهروندان خود هستیم، اما پرداخت پول نقد برای آزادی آنها به رژیم های سرکش پاداش می دهد و رفتارهای کمتر مطیع قانون را تشویق می کند. این موضوع در تابستان امسال آشکار شد، زیرا دولت بایدن در مورد آزاد کردن پنج گروگان آمریکایی توسط ایران در ازای دریافت 6 میلیارد دلار مذاکره کرد. آخرین باج گیری به رژیم در سال 2016 بود که دولت اوباما 1.7 میلیارد دلار برای چهار گروگان به تهران پرداخت کرد. قیمت، همچنان در حال افزایش است. کایل مور گیلبرت، دانشگاهی استرالیایی-بریتانیایی که در سال‌های 2018 تا 2020 توسط ایران زندانی شد، در مورد این مشکل نوشته است: «هر گزینه‌ای که برای دیپلمات‌ها در دسترس باشد، گزینه بدی است و هر اقدامی این خطر را به همراه دارد. که باعث می شود قربانیان رنج ناشناخته ای را متحمل شوند یا موارد جدیدی ایجاد کنند. در حالی که واشنگتن نمی تواند "شهروندان بی گناه بازداشت شده در خارج از کشور را آزاد کند"، باید "راه های خلاقانه ای برای بازگرداندن آنها به خانه بیابیم." خانم مور گیل برت می‌نویسد: «پول نقد برای گروگان‌گیران» نمی‌تواند روی میز باشد. اقدامات تنبیهی باید به صورت علنی و پیشگیرانه اتخاذ شود تا سیگنال روشنی ارسال شود که دیپلماسی گروگانگیری در آینده مجازات و دلسرد خواهد شد، نه تحمل و پاداش. گام دیگری وجود دارد که خانم مور گیلبرت به آن اشاره نمی کند: دور نگه داشتن آمریکایی ها از گروگان گیری. این تا حد زیادی در رابطه با کره شمالی محقق شده است. وزارت امور خارجه می گوید: «همه پاسپورت های ایالات متحده برای سفر به کره شمالی، داخل یا از طریق کره شمالی فاقد اعتبار است، مگر اینکه به طور خاص برای چنین سفری تحت اختیار وزیر امور خارجه تأیید شود». چنین تاییدیه هایی "فقط در شرایط بسیار محدود" تایید می شوند. با این حال، ایالات متحده هنوز این کار را با ایران انجام نداده است، زیرا این کشور به ناحق آمریکایی ها را برای چندین دهه زندانی کرده است. علیرغم اینکه وزارت امور خارجه کشور را در لیست توصیه شده «سفر نکنید» قرار داده است، که خطر افزایش «آدم ربایی و دستگیری و بازداشت خودسرانه» را توصیف می کند، گذرنامه های ایالات متحده همچنان برای چنین سفرهایی معتبر هستند. تخمین زده می شود که سالانه بیش از 1000 آمریکایی برای دیدار با اقوام، تجارت یا تحصیل در دانشگاه به ایران سفر می کنند. Xiyue Wang، دانشجوی دکترای دانشگاه پرینستون را در نظر بگیرید که از سال 2016 تا 2019 در ایران به اتهامات بی اساس جاسوسی گروگان گرفته شد. آقای وانگ که در یک مبادله زندانیان بدون نقد آزاد شده بود، از دانشگاه به دلیل "اقدامات بی پروا، عمدی، بی پروا و به شدت سهل انگارانه" در تشویق او به تحصیل در ایران شکایت کرد. مایکل وایت، کهنه سرباز نیروی دریایی ایالات متحده از امپریال بیچ، کالیفرنیا، مورد معمول دیگری را ارائه می دهد. آقای وایت در سال 2018 پس از تلاش برای ملاقات با دوست دخترش در ایران به زندان افتاد و بخشی از آن به دلیل توهین به رهبری به 10 سال زندان محکوم شد. وی در سال ۲۰۲۰ در ازای آزادی کوروش عسگری، دانشمند ایرانی بازداشتی در آمریکا آزاد شد. واشنگتن می‌تواند حداقل دو گام در پاسخ به سیاست آشکار تهران مبنی بر تبدیل گروگان‌گیری به یک دستگاه پول نقد بردارد. اول، استفاده از پاسپورت آمریکا برای سفر به رژیم را باطل کنید. هیچ دلیلی وجود ندارد که اجازه دهیم آمریکایی ها برای گردشگری تجاری یا «ماجراجویی» به ایران سفر کنند. برای کسانی که برای دیدار با اقوام خود سفر می کنند، این ممنوعیت کمتر مشکلی ایجاد می کند، اما بسیاری از گردهمایی های خانوادگی احتمالاً می تواند در کشورهای همسایه مانند امارات متحده عربی یا ترکیه برگزار شود. ناراحتی ارزش هزینه را دارد. اکثر آمریکایی هایی که در دهه های اخیر توسط رژیم گروگان گرفته شده اند نیز شهروندان ایرانی هستند، اما تهران تابعیت مضاعف را به رسمیت نمی شناسد و آنها را فقط ایرانی می داند. وزارت امور خارجه به این خطر اشاره می‌کند و می‌گوید: «مقامات ایرانی... همچنان از دسترسی کنسولی اتباع دوتابعیتی ایران و آمریکا ممانعت می‌کنند» و «به بازداشت و زندانی کردن ناعادلانه اتباع آمریکایی، به‌ویژه اتباع دوتابعیتی ایران و آمریکا ادامه می‌دهند». در حالی که ایالات متحده نمی تواند شهروندان دوگانه را از سفر با گذرنامه های خارجی منع کند، ممنوعیت استفاده از پاسپورت های آمریکایی احتمالاً یک اثر بازدارنده خواهد داشت. دوم اینکه هیچ دانشجوی آمریکایی نباید به ایران برود. روی کاغذ، ممکن است به نظر برسد که از قبل وجود داشته است. وزارت امور خارجه گزارش می دهد که هیچ دانشجوی آمریکایی در سال 2019-2019 در ایران «برای دریافت اعتبار علمی» تحصیل نکرده است، آخرین سالی که در وب سایت تحصیل در خارج از کشور ذکر شده است. اما به نظر نمی رسد این رقم شامل دانشجویانی شود که مانند آقای وانگ برای انجام تحقیقات به ایران سفر کرده اند. وزیر امور خارجه و آموزش و پرورش ایالات متحده باید به بیش از 4000 کالج در ایالات متحده نامه بنویسند و بیان کنند که چنین اکسپدیشن هایی به شدت خطرناک هستند و زبان هشدار سفر خود را تکرار کنند و بخواهند هیچ دانش آموزی تشویق به سفر به ایران یا پذیرش نشود. . اعتبار برای کار انجام شده در آنجا این استراتژی با توجه به تهدید اقدام قانونی می تواند کارساز باشد. پس از دریافت چنین نامه ای، هرکسی که در ایران گروگان گرفته می شود، می تواند در صورتی که دانشکده به توصیه های دولت بی اعتنایی کند و وظیفه مراقبت از دانشجویان را نادیده بگیرد، می تواند از دانشکده شکایت کند.